Wiseł Czambor herbu Rogala (zm. pod koniec 1393 r.) — śląski rycerz, tenutariusz kruszwicki w latach 1390–1393. Syn Henryka Czambora z Kazanowa i Księgienic. Pierwszy mąż Elżbiety Granowskiej, córki Ottona z Pilicy.
Historia[]
Sezon 3[]
1389. Wiseł porywa Elżbietę Granowską i jej matkę Jadwigę Melsztyńską. Gwałci Elżbietę i powołując się na zwyczaj 'raptus puelle" oznajmia, że są teraz małżeństwem. Jadwiga Pilecka rozmawia z Czamborem i obiecuje mu, że pozytywnie nastawi do niego Spytka i wyprawią im w Pilicy oficjalne, huczne wesele. W sprawę porwania angażuje się, zainteresowany osobą Elżbiety, Władysław Jagiełło. Wysyła zaufanego człowieka, Jana z Jicina, aby odbił Pilecką z rąk Czambora.
Królowa Jadwiga, widząc nadmierne zainteresowanie męża inną kobietą, nakłania Jagiełłę do wyprawienia na Wawelu zaślubin Elżbiety z Janem z Jicina. Wiseł Czambor uważa jednak, że Elżbieta wciąż jest jego żoną. Nęka, straszy i nachodzi małżonków Jicinskich. Ostatecznie, za cichą aprobatą króla, Jan z Jicina z Gniewoszem z Dalewic zabijają Czambora w łaźni.