Nie podano opisu zmian Znacznik: Edytor kodu źródłowego |
Znacznik: Edytor kodu źródłowego |
||
Linia 194: | Linia 194: | ||
=== '''Elżbieta Pilecka''' === |
=== '''Elżbieta Pilecka''' === |
||
+ | Elżbieta była trzecią żoną Jagiełły oraz córką chrzestnej króla. Poznali się na Wawelu, na którym od razu zauroczyli się swoją osobą. Litwin przyznał, że ma urodę anioła. Jagiełło przejął się i był bardzo zaangażowany w misje odbicia kobiety. |
||
+ | |||
=== '''Jadwiga z Melsztyńkich Pilecka''' === |
=== '''Jadwiga z Melsztyńkich Pilecka''' === |
||
=== '''Spytek II z Melsztyna''' === |
=== '''Spytek II z Melsztyna''' === |
Wersja z 16:16, 7 mar 2022
“ | Małych, a wielkim duchem będę wywyższał, a wielkich z małym umysłem i sercem strącał. | ” |
—Jagiełło |
Władysław II Jagiełło lit. Jogaiła Olgierdowicz) (ur. 1361 r. - zm. 1 czerwca 1434 r.) — syn wielkiego księcia litewskiego, Olgierda Giedyminowica i księżniczki twerskiej, Julianny Twerskiej, bratanek królowej Polski Aldony Anny Giedyminównej, księcia Kiejstuta Giedyminowica oraz księżniczki Eufemii Giedyminównej, brat księcia Skirgiełło, księżnej mazowieckiej Aleksandry Olgierdównej, księżniczki Marii Olgierdównej, księcia Korygiełło i księcia Wigunta Olgierdowicza, księcia Świdrygiełło, księcia Minigiełło, księcia Korybuta Dymitra; wnuk wielkiego księcia litewskiego, Giedymina i jego żony Jewny, wielkiego księcia Aleksandra twerskiego oraz księżnej Anastazji halickiej. Chrześniak Jadwigi z Melsztyńskich.
Wielki książę litewski, najwyższy książę litewski (od 1401), iure uxoris król Polski poprzez małżeństwo z królem Jadwigą Andegaweńską w latach 1386-1399, później mąż królowej Anny Cylejskiej, z którą doczekał się córki — Jadwigi Jagiellonki. Z trzeciego małżeństwa z Elżbietą Granowską nie doczekał się potomstwa, dopiero czwarta żona Zofia Holszańska urodziła mu trójkę synów: dwóch Kazimierzów i Władysława. Objął tron wielkoksiążęcy w Wilnie po śmierci ojca w 1377 r. Założyciel dynastii Jagiellonów.
Biografia
Jagiełło urodził się jako jeden z synów wielkiego księcia litewskiego, Olgierda Giedyminowica i jego drugiej żony Julianny, księżniczki twerskiej. Wychowywał się w kniei pod czujnym okiem swojego ojca. Po śmierci Olgierda w 1377 roku, objął władzę w Wielkim księstwie litewskim. Już na stracie musiał wstawić czoła zagrożenia ze strony Zakonowi krzyżackiemu, następnie od strony stryja Kiejstuta, który kilka lat później pozbawił go chwilowo władzy na Litwie i kuzyna Witolda Kiejstutowicza. W 1385 zaczął myśleć nad małżeństwem z królową Jadwigą Andegaweńską. W tym samym roku wydał akt Unii w Krewie, potwierdzając swoje zobowiązania przedślubne wobec Królestwa Polskiego. W następnym roku ochrzcił się, przyjmując imię Władysław, ożenił sie z młodziutką dziewczyną i został koronowany na króla Polski. Rozpoczął okres chrystianizacji swojego kraju. Z Andegaweńką doczekał się tylko córeczki Elżbietki, urodzonej w 1399. Dziewczynka zmarła kilka tygodni później, a wkrótce również Jadwiga.
Władysław, żeby utrzymać się na tronie Polskim ożenił się (po otrzymaniu dyspencji) z Anną Cylejską — wnuczką Kazimierza Wielkiego. Anna urodziła tylko córkę Jadwigę Jagiellonką, która stała jedyną dziedziczką swojego ojca. Królowa zmarła w 1416 roku. Kilka miesięcy wbrew woli panów polskim, którym zagroził swoją abdykacją, ożenił się z ukochaną Elżbietą Granowską, która świetle prawa kanonicznego była jego chrzestną siostrą. Dlatego potrzebował po raz drugi dyspnncji od papieża, którą otrzymał. Jagiełło długo nie nacieszył się tym małżeństwem, ponieważ jego małżonka zmarła po trzech latach małżeństwa gruźlicę.
Historia
Sezon I
Postać nie występuje.
Sezon 2
Rok 1370. Jagiełło wraz z Olgierdem polowali na bobry.
Rok 1374. Jagiełło obserwuje obóz krzyżacki, a Olgierd wyjaśnił mu, dlaczego nie wolno atakować posłów. Później przysłuchuje się rozmowom swojego stryja, Kiejstuta i ojca. Od tego momentu zaczął interesować się polityką.
Sezon 3
Rok 1377. Jagiełło został wybrany przez ojca na swojego zastępcę, a Kiejstut przysiągł mu wierność. Olgierd niedługo później umiera. Książę obwinia stryja o jego śmierć. Wokół stosu pogrzebowego Olgierda, zebrała się cała rodzina. Podczas pogrzebu Jagiełło wraz z innymi członkami rodziny spalił ciało swego ojca, zgodnie z litewską tradycją. Po śmierci Olgierda władzę w księstwie obejmuje zgodnie z jego ostatnią wolą książę Jogaila. Władysław Opolczyk chce pokonać księcia i zdobyć Ikonę Marki Przeczystej, którą napisał św Łukasz. Jagiełło, po utracie Bełza, Horodla i Chełma, się nie poddaje. Razem z Kiejstutem planuje odzyskać utracone ziemie.
1378. Ragana wywróżyła Jagielle, że zostanie królem, kiedy był ze swoim bratem Skirgiełłą[1]. Niedługo później wysyła Skirgielle i jego druha Cyryla do Węgry. Posłowie mają wynegocjować porozumienie z królem i wykupić jeńców[2].
1379. Jagiełło udzielił błogosławieństwa swojej siostrze Marii, na jej ślub z Wojdyłłą, na który Julianna się nie zgodziła. Dzięki rozmowie księcia z matką, ta pojawiła się na ślubie córki. Wesele zostało zakłócone przez Kiejstuta, który chciał porozmawiać z Jagiełłą. Kiejstut chciał zawrzeć pokoju z Krzyżakami, który jednak nie obejmuje całego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Książę postanowił zawrzeć tajny pakt z wielkim mistrzem zakonu, Zollnerem i komturem Konradem Wallenrodem.
“ | Uratowałeś mu życie, myliłem się co do Ciebie. Ten ozdobny sztylet, to dowód mojej wdzięczności. Dzięki niemu, jesteś bezpieczny na moich ziemiach. | ” |
—Jagiełło podarowujący sztylet Cyrylowi |
1380. Jagiełło przyjął w swojej siedzibie posłów tatarskich, którzy przywieźli ze sobą dary od swego pana. Tatarzy chcieli by wielki książę wraz z nimi, stanął przeciwko Dymitrowi. Wielki książę jednak dał się czas do namysłu, również miał ważniejsze rzeczy na głowie. Bowiem martwił się, że Skirgiełło z resztą posłów nie powracają z Budy. Na Cyryla, Skirgiełłę i ich dwóch wołów napadli ludzie, nasłany przez Kiejstuta, który chciał się dowiedzieć, po co ich Jagiełło wysłał do Budy. Cyryl ratuje i zabiera ze sobą nieprzytomnego Skirgiełłę, za co wielki książę był mu wdzięczy. Na dowód swojej wdzięczności daje mu swój sztylet. Po usłyszeniu co się stało w ich drodze powrotnej, postanowił że stanie na przeciwko Moskwie. Jagiełło wciąż zwleka z decyzją dotyczącą ślubu i chrztu w obrządku wschodnim.
1381. Gdy część wojsk Jagiełły wyprawiła się na Połock, Kiejstut zdobywa Wilno i żąda od bratanka, by zrzekł się tytułu wielkiego księcia i opuścił miasto wraz z rodziną. Kiejstut ogłosił się wielkim księciem Litwy, przy czym zmusił Joagile do złożenia mu hołdu i opuszczenia Wilna. Przysiągł zemstę.
1382. Kiejstut wzywa do siebie bratanka, żądając od jego posłuszeństwa. Jagiełło wciąż wraz z rodziną, przebywa w Krewie. Wysyła Wojdyłę po Skirgiełłę, bo on jako, że nie jest z ich rodzinny, może spokojnie wyjść. Z pomocą Hanula i mieszczan odzyskuje Wilno. W drodze do miasta, znajduje zwłoki, zawiązanego do drzewa, Wojdyłły. Wielki książę chce zawrzeć z Kiejstutem rozejm, który w rzeczywistości jest pretekstem do uśpienia i złapania stryja. Zasadzka się udaje, więzi stryja w Krewie. Niedługo później, Witold uciekł z Krewa w kobiecym przebraniu, do którego został wysłany przez Jagiełłę. Wielki książę przewiduje, że będzie chciał odzyskać Troki. Rozkazuje Skirgiełło, zastawić cały zamek w Trokach.
“ | Jeszcze nie mam żony, a już w domu mam piekło. | ” |
—Jagiełlo po rozmowie z Julianną |
1384. Przyjmuje poszła wysłanego przez Spytka z Melsztyna — Pełkę z Gołczy, który przedstawił propozycje sojuszu i małżeństwa księcia z przyszłą królową polski, Jadwigą Andegaweńską. Wielki książę obiecuje posłowi dać odpowiedz, później pyta Hanula jak z handlem z Polakami. Wkrótce Julianna chcę wyjechać do klasztoru, a Jagiełło nie chcę na to jej pozwolisz, ponieważ jak sam stwierdził, jej potrzebuje. Skirgiełło przyznaje, że Witold chciał go przekupić na swoją stronę. Jagiełło się tym faktem zdenerwował oraz powiedział, żeby informował go o takich rzeczach. Informuje brata o swoim nowym planie, który się Skirgielle nie spodobał. W październik w tymże roku, Jagiełło wysłał Hanula na zwiady, do Krakowa. Książę w końcu podjął decyzje, ożeni się z królewną Jadwigą Andegaweńską, ale utrzymuje to w tajemnicy. Podczas spotkania przedstawia mu propozycje chrztu, jednak jego rozmówca nie był co do tej propozycji przechylny. Syn Olgierda wysyła do niego swoją matkę, by ta z nim porozmawiała, a on sam przychodzi do niego potem. Gdy już wychodzi i zawołał strażników, by Kiejstutotowicza odprowadzili do wyjścia, ten odpowiedział, że chcę na chrzcie otrzymać imię "Aleksander". Jagiełło był zadowolony, ze udało mu się to odegrać. Wkrótce wysyła do Polski Korygiełłę, by powitał królową.
Wkrótce Jagiełło rozbija wojska Wallenroda. Gdy Krzyżacy na czele z marszałkiem zakonu, chcą opuścić ich ziemię. Książę ze swoim wojskiem i ze Skirgiełłą nie pozwalają im przejechać. Konrad prosi o łaskę. W zamian obiecuje zanieść wiadomość o szlachetności wielkiego księcia, wszędzie i do Jadwigi. Olgierdowicz okazuje im łaskę tym co przeżyli i pozwala im wyjechać. listopad. Jagiełło, dzięki fortelowi, w który angażuje dezertera Dargisa, zdobywa Neu-Marienwerder. Świętuje zwycięstwo z Raganą u boku. Książę chce, żeby czarownica szpiegowała dla niego, na Wawelu. Wkrótce wysyła Skirgiełło do Krakowa, z darami dla króla. Zgodnie z wolą księcia, Litwini przemycyli Raganę na Wawel.
1385. W Krewie trwają rozmowy odnośnie sojuszu polsko-litewskiego, pomiędzy panami polskimi a Jagiełłą, Skirgiełłą, Witoldem i doradcami litewskimi. Jagiełło wydał akt, napisany i poprawiony przez osobistego sekretarza, zwany Unią w Krewie, w którym zobowiązał się do zawarcia unii personalnej między Koroną a Litwą, chrystianizacji Wielkiego Księstwa Litewskiego i przyjęcia przez siebie samego chrztu, zamian za to miał poślubić królową — Jadwigę Andegaweńską, córką króla Węgier i Polski, Ludwika Węgierskiego, otrzymać tron polski oraz pomoc w walce z Krzyżakami. W końcu poprawiony akt został wydany. Książę zaczął swoje przygotowania do wyjazdu do Krakowa.
1386. Jagiełło dotarł do Lublina, gdzie odbył się zjazd lubelskim, w którym został okrzyknięty królem polskim. Następnie wraz z książętami litewskimi i panami polskimi dotarł do Polskim.
15 luty. Jagiełło przyjął wraz z braćmi chrzest, na którym wybrał imię Władysław. Jego chrzestną została Jadwiga z Melsztyńskich Pilecka, natomiast za chrzestnych symbolicznie poprosił wszystkich panów polskich. Zgodnie z Unią w Krewie, 18 lutego został mężem węgierki, Jadwigi Andegaweńskiej. Natomiast 4 marca został koronowany na króla Polski. Jadwiga stała się królową, jednakże rządziła na równy ze swoim małżonkiem. Olgierdowicz mimo, że przyjął chrzest, wciąż w sercu nosił dawnego Boga.
1390. Na Litwie trwają walki z Zakonem krzyżacki, a Jagiełło jako król Polski nie może w nie integrować, jednak wysyła wojska i wstrzymuje pieniądze na inne wydatki. Wkrótce dowiaduje się o śmierci brata Korygiełło, czym się załamuje.
1393. Jagiełło spowiada się Mikołajowi Trąbie o swoich myślach, odnośnie pięknej Elżbiety Pileckiej. Nie chce zranić Jadwigi.
1395. Jagiełło, zamiast do Nowego Sącza, chciał jechać do Kijowa. Jego siostra Maria przywozi wieść o śmierć Skirgiełło. Jagiełło był zrozpaczony i rozżalony śmiercią ukochaną brata. Obwinia się o jego śmierć. Zapowiada zemstę, dodatkowo wysyła Bohuna ze Strzały, by znalazł mordercę.
“ | Ty jesteś moją żoną. Tylko ty moja królowo i będziesz. | ” |
—Jagiełło do Jadwigi |
1398. Jagiełło wątpi w lojalność Spytka. Jadwiga zapewnia go o oddaniu przyjaciela. Podczas narady dotyczącej Litwy, pojawiła się Jadwiga, która oznajmiła, że spodziewa się dziecka. Jagiełło jest szczęśliwy i wzruszony. Na imię dla dziecka proponuje imię Elżbieta.
1399. Rodzi się Elżbieta Bonifacja. Jagiełło nic nie wie o ciężkim stanie żony i niedługo później o śmierci córeczki. Gdy się o tym dowiaduje wraca na Wawel. Był wściekły, między innymi na swojego kapelana czy na innych panów polskim, że przed nim zataili tę informacje. Spędza noc przy łożu żony. Nad rankiem, Jadwiga przykrywa go kocem.. Litwin wierzy, że Andegaweńska nie umrze, choć ona dobrze wie, że jej szans się kończy. Litwin był przy żonie w jej ostatnich chwilach. Na łożu śmierci, Węgierka prosi swojego męża, żeby ożenił się z Anną Cylejską, żeby utrzymać się na tronie. Olgierdowicz nie chce, nawet o tym słyszeć. Podkreśla, że ją kocha. Gdy kobieta zmarła, Jogaiła nie wytrzymuje i płacze w pierś, zmarłej żony.
O śmierć Jadwigi i Elżbiety obwinia Boga. Jego wiara przechodzi zwątpienie. Nie może się pogodzić z śmiercią kolejnych bliższych mu osób.
Wygląd
Jagiełło w serialu został ukazany jako wysoki i szczupły mężczyzna o szarych oczach. Miał on ciemnobrązowe włosy. Wraz z biegiem lat włosy mu rośną i sięgają, aż ramion.
Władysław Jagiełło historycznie prawdopodobnie był dużo niższy od Jadwigi i po ślubie z nią zaczął już powoli łysieć z powodu wieku.
Charakter
W serialu Jagiełło był waleczny, rozważmy, introwertyczny, stonowany, powściągliwy. Lubił sobie pożartować i wielu sytuacjach, stara się myśleć optymistycznie. Potrafił zachować zimną krew. Kochał swoją rodzinę, a szczególnie ojca.
Cytaty
“ | Nie chcę baby, tylko żonę | ” |
—Jagiełło do Kiejstuta |
“ | Nie ryzykują żołnierze, którzy nie wiedzą, jak żyć | ” |
—Jagiełło do Skirgiełły |
“ | Nie będę oszukiwać, nie jestem jak Kiejstut. | ” |
—Jagiełło do Marii |
“ | Ja mu nie podaruje, obiecuję że zapłaci. | ” |
—Jagiełło do Skirgiełły |
“ | Nie jestem Ci nic winien. | ” |
—Jogaiła do Kiejstuta |
“ | Nie pójdę na układy z zdrajcą. | ” |
—Jogaiła do Julianny |
“ | Nie chcę wojny z Habsburgami. Chcę Jadwigi. | ” |
—Jagiełło |
“ | Jeszcze nie mam żony, a już w domu mam piekło. | ” |
—Jagiełło |
“ | Jesteś moją królową i zawsze będę cię strzegł. | ” |
—Jagiełło do Jadwigi |
“ | Moje serce bije dla ciebie Jadwigo. | ” |
—Jagiełło do Jadwigi |
“ | Królowi należy się gościna. | ” |
—Jagiełło do Jadwigi |
“ | W Wilnie i na Krakowie tam naszych bliższy, i tu naszych bliższy. Mamy piękny cel, jedność korony królestwa, i wielkiego księstwa. To nasza siła. Pamiętajcie w modlitwie o moim bracie Korygielle, o najmilszym księciu o jakim ziemia nosiła. Chrystus uczy wybaczyć naszym wrogom, modlić się i za nich. Żeby odstąpili od złego, trudne to, bo sercu ból, ale pokonamy zło. Przysięgam jak jak książę i jak król. (..) Ale tu się urodziłem. Tu duch ojca Olgierda, Nigdy nie zapomnę, że to moja ziemia i przysięgam, będę ją bronił. Tak mi dopomóż Bóg. | ” |
—Jagiełło |
Cytaty o Jagielle
“ | Ty nikomu nie ufasz! | ” |
—Skirgiełło |
“ | Zawsze był dla mnie dobry. | ” |
—Maria o Jagielle |
“ | Jagiełło jest porywczy i nie odpuści. | ” |
—Dobiesław |
Etymologia
Jogaiła w litewskiej etymologii ludowej oznacza "mężniejszy", "mocniejszy".
Przezwiska/inne określenia
Przezwisko | Opis |
Bagienny prostak | Nazwany obraźliwie przez królową Elżbietę Bośniaczkę |
Poganin | |
Olgierdowego ojca syn | Przezwisko zastosowane przez księcia Wilhelma Habsburga w liście |
Relacje
Skirgiełło
“ | ...Ale tylko tobie ufam | ” |
—Jagiełło |
Skirgiełło był jednym z wielu braci Jagiełły oraz jego najbliższym współpracownikiem. Jogaiła darzył swego brata wielkim zaufaniem, świadczy to fakt, że powierzał Skirgielle liczne misje i zadania oraz żę uczynił go po swojej koronacji, namiestnikiem na Litwie. Jednak król nie popierał zamiłowania swego brata do piwa. Wielki książę uczynił swojego brata najpierw księciem trockim, następnie księciem połockim i księciem kijowskim. Jagiełło był zrozpaczony i rozżalony jego śmiercią. Obwiniał się o nią oraz obiecywał znaleźć jego mordercę.
Cyryl (Niemierza Kazimierzowic)
Jagiełło nie ufa Cyrylowi. Wołał żeby Skirgiełło miał go na oku. Gdy Niemierza uratował Skirgiełłę z rąk ludzi, nasłany przez Kiejstuta, wielki książę był mu wdzięczy za uratowanie brata oraz, podarował mu sztylet, na dowód na swojej wdzięczności oraz rzekł że, póki ma ten sztylet, jest bezpieczny na jego ziemiach. Książę był wściekły na Cyryla, gdy ten zabił Kiejstuta.
Wojdyłło
Wojdyłło był szwagrem Jagiełły. Jagiełło jak sam stwierdził, ufa Wojdylle, co było bardzo rzadkie, ponieważ według słów Skirgiełły mało komu ufał. Jagiełło musiał ufać i cenić na tyle Wojdyłłę, by udzielić mu błogosławieństwa na ślub z jego siostrą, Marią. Gdy znalazł bojara, związanego do drzewa, bez namysłu ruszył mu na pomoc. Był rozżalony i zły na swojego stryja, za śmierć Wojdyłły.
Maria Olgierdówna
Jagiełło kochał swoją siostrę. Pobłogosławił jej ślub z bojarem litewskim Wojdyłło, mimo sprzeciwów matki i tym, że jej wybranek nie był księciem, ani królewiczem. Chciał żeby dziewczyna, była szczęśliwa. Przekonał matkę do błogosławieństwa córki i przyjścia na wesele. Jagiełło pocieszał ją, po śmierci Wojdyłły. Obiecywał że będzie przy niej, nawet jak będzie daleko.
Julianna Twerska
“ | Tobie winien miłość i więcej masz we mnie. Niż we wszystkich swoich dzieciach. | ” |
—Jagiełło |
Jagiełło kochał swoją matkę, jednak nie słuchał jej rad, między innymi, aby się ożenił z Zofią, córką Dymitra i przyjął prawosławny chrzest. Chciał dla matki zdobyć Obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Jagiełło był zły na Kiejstuta, że Julianna musiała dzielić komnatę z szczurami. Jednakże mimo że go irytowała i denerwowała swoim gadaniem o Moskwie i chrzcie, nie chciał, żeby wyjechała do klasztoru. Bo jak sam stwierdził, potrzebuje jej. Był rozżalony i smutny, gdy Julianna w 1385 roku wyjechała na stałe do Kijowa. Pragnął jej błogosławieństwa na ślub z królową Jadwigą, którego nie dostał.
Aleksandra Olgierdówna
Aleksandra była ulubioną siostrą Jagiełły. Chłopak nie chciał jej wydać za byle kogo. Brat ją wydał za Siemowita Mazowieckiego. Po jej ślubie, dziewczyna często gościła u brata na Wawelu. Król bardzo hojnie obdarował siostrę po jej zamąż pójściu, między innymi klejnotami. Władysław cieszył się z szczęścia siostry, kazał żonie ucałować syna Oleńki, Siemowita.
Ragana
Ragana była litewską kapłanką, od której Jagiełło oczekiwał, że przepowie mu kim będzie jego przyszła żona. Ponadto Ragana była dawniej kochanką króla. Kapłanka był zakochana w wielkim księciu, lecz on tego uczucia nie odwzajemniał. Mimo to wciąż się o nią martwił, gdy był już żonaty, ale nie pozwalał się do niego zbliżać, gdyż mogło mu to zagrozić. Król nie chciał zmusić kobiety do chrztu. Ragana mimo wszystko jest mu bliską osobą. Jagiełło kazał kobiece pozostać na Litwie i nad nią czuwać.
Witold Kiejstutowicz
Witold był bratem stryjecznym Jagiełły. Podążał ślepo za swoim ojcem, który nie był przychylny co do nowego wielkiego księża. Olgierdowicz starał się dojść do porozumienia z bratem stryjecznym, ponieważ nie chciał żeby przelewała się krew Giedyminowiczów na Litwie oraz starał się utrzymywać z nim, miarę poprawne stosunki.
Anna Światosławowna
Anna była żoną Witolda. Jagiełło nie chciał brać, ani jej, ani jej córki, jako zakładniczek.
Gabija
Jagiełło bardzo chciał poznać jedyną Litwińkę, żyjącą w Krakowie. Podczas spotkania, poprosił kobietę, żeby przyjęła pod swój dach Raganę. Gabija zmarła w ramionach Jagiełły.
Jan z Kościelca
Jan był kolejnym z zaufanych osób Jagiełły. Władysław nadał mu Kościeliska i wtedy powiedział, żeby nikt nie wątpił, że Jan z Kościelca jest prawdziwym szlachcicem.
Dymitr z Goraja
Dymitr był zaufanym człowiekiem Jagiełły, który powierzył mu kwestie pilnowania zamku pod nieobecność króla.
Elżbieta Pilecka
Elżbieta była trzecią żoną Jagiełły oraz córką chrzestnej króla. Poznali się na Wawelu, na którym od razu zauroczyli się swoją osobą. Litwin przyznał, że ma urodę anioła. Jagiełło przejął się i był bardzo zaangażowany w misje odbicia kobiety.