Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 155: | Linia 155: | ||
=== '''Dymitr z Goraja''' === |
=== '''Dymitr z Goraja''' === |
||
+ | |||
+ | === '''Elżbieta Pilecka''' === |
||
+ | === '''Jadwiga z Melsztyńkich Pilecka''' === |
||
+ | === '''Spytek II z Melsztyna''' === |
||
== '''Galeria''' == |
== '''Galeria''' == |
Wersja z 11:54, 11 sie 2020
“ | W Wilnie i na Krakowie tam naszych bliższy, i tu naszych bliższy. Mamy piękny cel, jedność korony królestwa, i wielkiego księstwa. To nasza siła. Pamiętajcie w modlitwie o moim bracie Korygielle, o najmilszym księciu o jakim ziemia nosiła. Chrystus uczy wybaczyć naszym wrogom, modlić się i za nich. Żeby odstąpili od złego, trudne to, bo sercu ból, ale pokonamy zło. Przysięgam jak jak książę i jak król. (..) Ale tu się urodziłem. Tu duch ojca Olgierda, Nigdy nie zapomnę, że to moja ziemia i przysięgam, będę ją bronił. Tak mi dopomóż Bóg. | ” |
—Jagiełło |
Władysław II Jagiełło lit. Jogaiła Olgierdowicz) (ur. 1361 r. - zm. 1 czerwca 1434 r.) — syn wielkiego księcia litewskiego, Olgierda Giedyminowica i księżniczki twerskiej, Julianny Twerskiej, bratanek królowej Polski Aldony Anny Giedyminównej, księcia Kiejstuta Giedyminowica oraz księżniczki Eufemii Giedyminównej, brat księcia Skirgiełło, księżnej mazowieckiej Aleksandry Olgierdównej, księżniczki Marii Olgierdównej, księcia Korygiełło i księcia Wigunta, księcia Świdrygiełło, księcia Minigiełło, księcia Korybuta Dymitra; przyrodni brat księcia Andrzeja Olgierdowica; brat stryjeczny Witolda Kiejstutowicza, księcia Borysa Koriatowicza, księżniczki Ryngałły Kiejstutównej i księżniczki Danuty Anny. Wnuk wielkiego księcia litewskiego, Giedymina i jego żony Jewny, wielkiego księcia Aleksandra twerskiego oraz księżnej Anastazji halickiej. Chrześniak Jadwigi z Melsztyńskich, szwagier księcia mazowieckiego Siemowita IV Mazowieckiego oraz księcia Dawida Hodorockiego.
Wielki książę litewski, najwyższy książę litewski (od 1401), iure uxoris król Polski poprzez małżeństwo z królem Jadwigą Andegaweńską, później mąż królowej Anny Cylejskiej. Objął tron wielkoksiążęcy w Wilnie po śmierci ojca w 1377 r. Założyciel dynastii Jagiellonów.
Biografia
Jagiełło urodził się jako jeden z synów wielkiego księcia litewskiego, Olgierda Giedyminowica i jego drugiej żony Julianny, księżniczki twerskiej. Był ukochanym synem swojego ojca. Po śmierci ojca w 1377 roku, objął władzę w Wielkim księstwie litewskim. Jako wielki książę musiał walczyć sprzeciwko Zakonowi krzyżackiemu, swojemu kuzynowi - Witoldowi oraz stryjowi Kiejstutowi, który w 1381 pozbawił go chwilowo władzy na Litwie. W 1386 ochrzcił się, przyjmując imię Władysław, ożenił się z Jadwigą Andegaweńką oraz został koronowany na króla Polski. Wraz z jego pomocą został ochrzczona Litwa. Z Jadwigą doczekał się tylko córeczki Elżbietki w 1399. Została nazwana po swojej babce - Elżbiecie Bośniaczce. Dziewczynka zmarła kilka tygodni później, a wkrótce również Jadwiga. Władysław by utrzymał tron Polski musiał ożenić się z Anną Cylejską, wnuczką Kazimierza Wielkiego.
Historia
Sezon I
Postać nie występuje.
Sezon 2
Rok 1370. Jagiełło wraz z ojcem polował na bobry.
Rok 1374. Jagiełło obserwuje obóz Krzyżacki, a Olgierd wyjaśnia mu, dlaczego nie wolno atakować posłów. Później przysłuchuje się rozmowom swojego stryja, Kiejstuta i ojca. Od tego momentu zaczął interesować się polityką.
Sezon 3
Rok 1377. Jagiełło został wybrany przez ojca na swojego zastępce, a Kiejstut przysiągł mu wierność. Olgierd niedługo później zmarł. Książę obwinia stryja o śmierć ojca. Wokół stosu pogrzebowego Olgierda zebrała się cała rodzina. Podczas pogrzebu Jagiełło wraz z innymi członkami rodziny spalił ciało swego ojca. Po śmierci Olgierda władzę w księstwie obejmuje właśnie Jagiełło, zgodnie z jego wolą. Władysław Opolczyk chce pokonać księcia i zdobyć Ikonę Marki Przeczystej, którą napisał św Łukasz. Jagiełło, po utracie Bełza, Horodla i Chełma, się nie poddaje. Razem z Kiejstutem planuje odzyskać utracone ziemie.
1378. Ragana wywróżyła Jagielle, że zostanie królem.
1379. Jagiełło udzielił błogosławieństwa swojej siostrze Marii, na jej ślub z Wojdyłłą, na który Julianna się nie zgodziła. Dzięki rozmowie księcia z matką, ta pojawiła się na ślubie córki. Wesele zostało zakłócone przez Kiejstuta, który chciał porozmawiać z Jagiełłą. Kiejstut chciał zawrzeć pokoju z Krzyżakami, który jednak nie obejmuje całego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Książę postanowił zawrzeć tajny pakt z wielkim mistrzem zakonu, Zollnerem i komturem Konradem Wallenrodem.
“ | Uratowałeś mu życie, myliłem się co do Ciebie. Ten ozdobny sztylet, to dowód mojej wdzięczności. Dzięki niemu, jesteś bezpieczny na moich ziemiach. | ” |
—Jagiełło podarowujący sztylet Cyrylowi |
1380. Jagiełło przyjął w swojej siedzibie posłów tatarskich, którzy przywieźli ze sobą dary od swego pana. Tatarzy chcieli by wielki książę wraz z nimi, stanął przeciwko Dymitrowi. Wielki książę jednak dał się czas do namysłu, również miał ważniejsze rzeczy na głowie. Bowiem martwił się, że Skirgiełło z resztą posłów nie powracają z Budy. Na Cyryla, Skirgiełłę i ich dwóch wołów napadli ludzie, nasłany przez Kiejstuta, który chciał się dowiedzieć, po co ich Jagiełło wysłał do Budy. Cyryl ratuje i zabiera ze sobą nieprzytomnego Skirgiełłę, za co wielki książę był mu wdzięczy. Na dowód swojej wdzięczności daje mu swój sztylet. Po usłyszeniu co się stało w ich drodze powrotnej, postanowił że stanie na przeciwko Moskwie. Jagiełło wciąż zwleka z decyzją dotyczącą ślubu i chrztu w obrządku wschodnim.
1381. Gdy część wojsk Jagiełły wyprawiła się na Połock, Kiejstut zdobywa Wilno i żąda od bratanka, by zrzekł się tytułu wielkiego księcia i opuścił miasto wraz z rodziną. Kiejstut ogłosił wielkim księciem Litwy. Książę zmuszony został do złożenia hołdu stryjowi i wraz z rodziną udał się do swych ziem dziedzicznych, Krewa i Witebska, ale przysięga zemstę.
Wkrótce w 1382 r. książę zostaje ściągnięty przez stryja, który żąda od niego posłuszeństwa. Jagiełło wysyła Wojdyłłę po Skirgiełłę, ponieważ strażnicy pilnują, żeby nikt z Olgierdowiczów nie mógł wyjść,a Wojdyłło nie był Olgierdowiczem. Niedługo później z pomocą Hanula i mieszczan odzyskuje Wilno. W drodze do miasta, Jagiełło znajduje zwłoki, swojego wiernego druha Wojdyłły. Po odzyskaniu Wilna, Olgierdowicz pragnie zawrzeć z Kiejstutem rozejm, który tak naprawdę był pretekstem do uśpienia i złapania stryja. Jagiełło uwięził Kiejstuta w Krewie.
1382. Witold ucieka z Krewa w kobiecym przebraniu, do którego został wysłany przez Jagiełę. Wielki książę przewiduje, że będzie chciał odzyskać Troki. Rozkazuje Skirgiełło zastawić cały zamek w Trokach.
“ | Jeszcze nie mam żony, a już w domu mam piekło. | ” |
—Jagiełlo po przekonywaniu Julianny, by ta nie wyjechała |
1384. Przyjmuje poszła wysłanego przez Spytka z Melsztyna — Pełkę z Gołczy, który przedstawił propozycje sojuszu i małżeństwa księcia z przyszłą królową polski, Jadwigą Andegaweńską. Wielki książę obiecuje posłowi dać odpowiedz, później pyta Hanula jak z handlem z Polakami. Wkrótce Julianna chcę wyjechać do klasztoru, a Jagiełło nie chcę na to jej pozwolisz, ponieważ jak sam stwierdził, jej potrzebuje. Skirgiełło przyznaje, że Witold chciał go przekupić na swoją stronę. Jagiełło się tym faktem zdenerwował oraz powiedział, żeby informował go o takich rzeczach. Informuje brata o swoim nowym planie, który się Skirgielle nie spodobał. W październik w tymże roku, Jagiełło wysłał Hanula na zwiady, do Krakowa. Książę w końcu podjął decyzje, ożeni się z królewną Jadwigą Andegaweńską, ale utrzymuje to w tajemnicy. Podczas spotkania przedstawia mu propozycje chrztu, jednak jego rozmówca nie był co do tej propozycji przechylny. Syn Olgierda wysyła do niego swoją matkę, by ta z nim porozmawiała, a on sam przychodzi do niego potem. Gdy już wychodzi i zawołał strażników, by Kiejstutotowicza odprowadzili do wyjścia, ten odpowiedział, że chcę na chrzcie otrzymać imię "Aleksander". Jagiełło był zadowolony, ze udało mu się to odegrać. Wkrótce wysyła do Polski Korygiełłę, by powitał królową.
Wkrótce Jagiełło rozbija wojska Wallenroda. Gdy Krzyżacy na czele z marszałkiem zakonu, chcą opuścić ich ziemię. Książę ze swoim wojskiem i ze Skirgiełłą nie pozwalają im przejechać. Konrad prosi o łaskę. W zamian obiecuje zanieść wiadomość o szlachetności wielkiego księcia, wszędzie i do Jadwigi. Olgierdowicz okazuje im łaskę tym co przeżyli i pozwala im wyjechać. listopad. Jagiełło, dzięki fortelowi, w który angażuje dezertera Dargisa, zdobywa Neu-Marienwerder. Świętuje zwycięstwo z Raganą u boku. Książę chce, żeby czarownica szpiegowała dla niego, na Wawelu. Wkrótce wysyła Skirgiełło do Krakowa, z darami dla króla. Zgodnie z wolą księcia, Litwini przemycyli Raganę na Wawel.
1385. W Krewie trwają rozmowy odnośnie sojuszu polsko-litewskiego, pomiędzy panami polskimi a Jagiełłą, Skirgiełłą, Witoldem i doradcami litewskimi. Jagiełło wydał akt, napisany i poprawiony przez osobistego sekretarza, zwany Unią w Krewie, w którym zobowiązał się do zawarcia unii personalnej między Koroną a Litwą, chrystianizacji Wielkiego Księstwa Litewskiego i przyjęcia przez siebie samego chrztu, zamian za to miał poślubić królową — Jadwigę Andegaweńską, córką króla Węgier i Polski, Ludwika Węgierskiego, otrzymać tron polski oraz pomoc w walce z Krzyżakami. W końcu poprawiony akt został wydany. Książę zaczął swoje przygotowania do wyjazdu do Krakowa.
1386. Jagiełło dotarł do Lublina, gdzie odbył się zjazd lubelskim, w którym został okrzyknięty królem polskim. Następnie wra z książętami litewskimi i panami polskimi dotarł do Polskim.
15 luty. Jagiełło przyjął wraz z braćmi chrzest, na którym wybrał imię Władysław. Jego chrzestną została Jadwiga z Melsztyńskich Pilecka, natomiast za chrzestnych symbolicznie poprosił wszystkich panów polskich. Zgodnie z Unią w Krewie, 18 lutego został króla Polski, Jadwigi Andegaweńskiej. Natomiast 4 marca został koronowany na króla Polski. Jadwiga stała się królową, jednakże rządziła na równy ze swoim małżonkiem. Mimo że przyjął chrzest wciąż miał w sercu dawnego Boga.
1390. Trwają walki na Litwie z Zakonem krzyżackim, a Jagiełło jako król Polski nie może w nie integrować. Wysyła wojsko na Litwie i wstrzymuje pieniądze z skarbca na inne wydatki. Król dowiaduje się o śmierci brata księcia Korygiełło, czym się załamany.
1393. Jagiełło spowiada się Mikołajowi o swoich myślach, odnośnie Elżbiety Pileckiej.
Wygląd
Jagiełło w serialu został ukazany jako wysoki i szczupły mężczyzna o szarych oczach. Miał on ciemnobrązowe włosy. Wraz z biegiem lat włosy mu rośną i sięgają, aż ramion.
Władysław Jagiełło historycznie prawdopodobnie był dużo niższy od Jadwigi i po ślubie z nią zaczął już powoli łysieć z powodu wieku.
Charakter
W serialu Jagiełło był waleczny, rozważmy, introwertyczny, stonowany, powściągliwy. Lubił sobie pożartować i wielu sytuacjach, stara się myśleć optymistycznie. Potrafił zachować zimną krew. Kochał swoją rodzinę, a szczególnie ojca.
Cytaty
“ | Nie chcę baby, tylko żonę | ” |
—Jagiełło do Kiejstuta |
“ | Nie ryzykują żołnierze, którzy nie wiedzą, jak żyć | ” |
—Jagiełło do Skirgiełły |
“ | Nie będę oszukiwać, nie jestem jak Kiejstut. | ” |
—Jagiełło do Marii |
“ | Ja mu nie podaruje, obiecuję że zapłaci. | ” |
—Jagiełło do Skirgiełły |
“ | Nie jestem Ci nic winien. | ” |
—Jogaiła do Kiejstuta |
“ | Nie pójdę na układy z zdrajcą. | ” |
—Jogaiła do Julianny |
“ | Nie chcę wojny z Habsburgami. Chcę Jadwigi. | ” |
—Jagiełło |
“ | Jeszcze nie mam żony, a już w domu mam piekło. | ” |
—Jagiełło |
“ | Jestem moją królową i zawsze będę cię strzegł. | ” |
—Jagiełło do Jadwigi |
“ | Moje serce bije dla ciebie Jadwigo. | ” |
—Jagiełło do Jadwigi |
“ | Królowi należy się gościna. | ” |
—Jagiełło do Jadwigi |
Cytaty o Jagielle
“ | Ty nikomu nie ufasz! | ” |
—Skirgiełło |
“ | Zawsze był dla mnie dobry. | ” |
—Maria o Jagielle |
“ | Jagiełło jest porywczy i nie odpuści. | ” |
—Dobiesław |
Etymologia
Jogaiła w litewskiej etymologii ludowej oznacza "mężniejszy", "mocniejszy".
Relacje
Skirgiełło
“ | ...Ale tylko tobie ufam | ” |
—Jagiełło |
Skirgiełło był jednym z wielu braci Jagiełły oraz jego najbliższym współpracownikiem. Jogaiła darzył swego brata wielkim zaufaniem, świadczy to fakt, że powierzał Skirgielle liczne misje i zadania oraz żę uczynił go po swojej koronacji, namiestnikiem na Litwie. Jednak król nie popierał zamiłowania swego brata do piwa. Wielki książę uczynił swojego brata najpierw księciem trockim, następnie księciem połockim i księciem kijowskim.
Cyryl (Niemierza Kazimierzowic)
Jagiełło nie ufa Cyrylowi. Wołał żeby Skirgiełło miał go na oku. Gdy Niemierza uratował Skirgiełłę z rąk ludzi, nasłany przez Kiejstuta, wielki książę był mu wdzięczy za uratowanie brata oraz, podarował mu sztylet, na dowód na swojej wdzięczności oraz rzekł że, póki ma ten sztylet, jest bezpieczny na jego ziemiach. Książę był wściekły na Cyryla, gdy ten zabił Kiejstuta.
Wojdyłło
Wojdyłło był szwagrem Jagiełły. Jagiełło jak sam stwierdził, ufa Wojdylle, co było bardzo rzadkie, ponieważ według słów Skirgiełły mało komu ufał. Jagiełło musiał ufać i cenić na tyle Wojdyłłę, by udzielić mu błogosławieństwa na ślub z jego siostrą, Marią. Gdy znalazł bojara, związanego do drzewa, bez namysłu ruszył mu na pomoc. Był rozżalony i zły na swojego stryja, za śmierć Wojdyłły.
Maria Olgierdówna
Jagiełło kochał swoją siostrę. Pobłogosławił jej ślub z bojarem litewskim Wojdyłło, mimo sprzeciwów matki i tym, że jej wybranek nie był księciem, ani królewiczem. Chciał żeby jej był szczęśliwa. Przekonał matkę do błogosławieństwa córki i przyjścia na wesele. Jagiełło pocieszał ją, po śmierci Wojdyłły. Obiecywał że będzie przy niej, nawet jak będzie daleko.
Julianna Twerska
“ | Tobie winien miłość i więcej masz we mnie. Niż we wszystkich swoich dzieciach. | ” |
—Jagiełło |
Jagiełło kochał swoją matkę, jednak nie słuchał jej rad, między innymi, aby się ożenił z Zofią, córką Dymitra i przyjął prawosławny chrzest. Chciał dla matki zdobyć Obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Jagiełło był zły na Kiejstuta, że Julianna musiała dzielić komnatę z szczurami. Jednakże mimo że go irytowała i denerwowała swoim gadaniem o Moskwie i chrzcie, nie chciał, żeby wyjechała do klasztoru. Bo jak sam stwierdził, potrzebuje jej. Był rozżalony i smutny, gdy Julianna w 1385 roku wyjechała na stałe do Kijowa. Pragnął jej błogosławieństwa na ślub z królową Jadwigą, którego nie dostał.
Aleksandra Olgierdówna
Aleksandra była ulubioną siostrą Jagiełły. Chłopak nie chciał jej wydać za byle kogo. Brat ją wydał za Siemowita Mazowieckiego. Po jej ślubie, dziewczyna często gościła u brata na Wawelu. Król bardzo hojnie obdarował siostrę po jej zamąż pójściu, między innymi klejnotami. Władysław cieszył się z szczęścia siostry, kazał żonie ucałować syna Oleńki, Siemowita.
Ragana
Ragana była litewską kapłanką, od której Jagiełło oczekiwał, że przepowie mu kim będzie jego przyszła żona. Ponadto Ragana była dawniej kochanką króla. Kapłanka był zakochana w wielkim księciu, lecz on tego uczucia nie odwzajemniał. Mimo to wciąż się o nią martwił, gdy był już żonaty, ale nie pozwalał się do niego zbliżać, gdyż mogło mu to zagrozić. Król nie chciał zmusić kobiety do chrztu. Ragana mimo wszystko jest mu bliską osobą. Jagiełło kazał kobiece pozostać na Litwie i nad nią czuwać.
Witold Kiejstutowicz
Witold był bratem stryjecznym Jagiełły. Podążał ślepo za swoim ojcem, który nie był przychylny co do nowego wielkiego księża. Olgierdowicz starał się dojść do porozumienia z bratem stryjecznym, ponieważ nie chciał żeby przelewała się krew Giedyminowiczów na Litwie oraz starał się utrzymywać z nim, miarę poprawne stosunki.
Anna Światosławowna
Anna była żoną Witolda. Jagiełło nie chciał brać, ani jej, ani jej córki, jako zakładniczek.
Gabija
Jagiełło bardzo chciał poznać jedyną Litwińkę żyjącą w Krakowie. Poprosił kobietę o to, żeby przyjęła Raganę pod swój dach.