“ | Miałam dwóch synów, jakbym obu ich straciłam. | ” |
—Cudka |
Cudka z Żochowa - córka Pełki z Sieciechowa, trafia na dwór w wieku 8 lat ( 1325) dwórka na dworze królowej Aldony Anny Giedyminówny. Później również żona Niemierzy z Gołczy i matka ich córek: Elżbiety i Pachny, a także matka adopcyjna Jolenty. Kochanka króla Kazimierza III Wielkiego, któremu, jako wdowa, urodziła dwóch nieślubnych synów: Pełkę Kazimierzowica i Niemierzę Kazimierzowica, teściowa Heleny Reibnitz.
Historia[]
Sezon 2[]
1352 r. Cudka zaczyna rodzić. Na świat przychodzi dwóch chłopców. Cudka zdradza Egle, że ojcem jej dzieci jest Kazimierz.
1370 r. Cudka przyszła w odwiedziny do Kazimierza. Podczas wizyty stwierdza, że nie radzi sobie z wychowywaniem synów i zauważa, że Kaźko ma oczy po mamie.
Sezon 3[]
1377 r. Cudka martwi się losem syna, Niemierzy, który wyjechał na wojnę z Litwinami i ślad po nim zaginął. Razem z synem Pełką błaga Władysława Opolczyka o pomoc.