Piotr Wysz z Radolina herbu Leszczyc (ur. ok. 1354 r — zm. wiosną 1414 r.) - pochodził z bocznej, podupadającej gałęzi rodu Leszczyców; syn Jana, zwanego Maczudą i bliżej nieznanej Anny lub Małgorzaty. Studiował na uniwersytecie w Padwie, gdzie w 1386 r uzyskał tytuł doktora praw obojga. Był czołowym intelektualistą przełomu XIII i XIV wieku oraz autorem dzieła "Speculum Aureum".
Prepozyt włocławski (1389 - 1391), kanonik włocławski, referandraz papieski (1391-?), nuncjusz i kolektor generalny Kamery Apostolskiej w Polsce i na Węgrzech (1389 - 1390), pronotariusz papieski (1391 -?), biskup krakowski (1392 - 1412), biskup poznański (1413 - 1414).
Ciekawostka[]
Przydomek "Wysz" pochodził prawdopodobnie od wysokiego wzrostu biskupa krakowskiego.