Mikołaj I Mały (ur.pomiędzy 1322 a 1327 rokiem - zm.23 kwietnia 1358 r) - książę ziębicki, jedyny syn księcia ziębickiego Bolka II i bliżej nieznanej wdowy po hrabim Trenczyna - Guty. Ok.1346r poślubił Agnieszkę z Lichtenburga, pochodzącą z możnego i wpływowego czeskiego rodu. Mieli dwóch synów i cztery córki.
Książę ziębicki w latach 1341 - 1358. Lennik Jana Luksemburskiego.
Ciekawostki[]
- Książę Mikołaj był naocznym świadkiem cesarskiej koronacji Karola Luksemburskiego w 1355r w Rzymie. Ok.1357/1358 roku odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej.
- Młodszy syn Mikołaja, książę Henryk, został przeznaczony do stanu duchownego, wstąpił do zakonu krzyżackiego.
- Najmłodsza córka, o imieniu Anna lub Ludmiła, poślubiła dużo starszego od siebie księcia mazowieckiego, Siemowita III. Jej postać została uwieczniona w tragicznej legendzie.
Historia[]
Rok 1343. Do Świdnicy powraca Peter Zedlitz, opowiada księciu Bolkowi, że przebywał kilka dni u jego kuzyna, księcia ziębickiego Mikołaja. Mikołaj, podobnie jak jego ojciec, tonie w długach i chętnie sprzeda miasto Sobótkę wraz z przyległościami. Bolko szybko decyduje się na zakup, gdyż łatwo może go w tym wyprzedzić Jan Luksemburski. Książę świdnicki nie chce bogacić się na nieszczęściu kuzyna, postanawia zapłacić wyższą sumę niż oczekuje Mikołaj.