“ | Będę wierny Bogu i sobie. | ” |
—Ludwik Węgierski, do matki |
Ludwik Andegaweński (ur. 5 marca 1326 r. — 10 września 1382 r.) — syn króla Węgier, Karola Roberta i królowej Elżbiety Łokietkówny. Królewicz węgierski, następca tronu Polski, w razie bezpotomnej śmierci króla Kazimierza III Wielkiego. Brat Andrzeja i Stefana. Później król Węgier, po śmierci ojca i król polski po śmierci wujka, Kazimierza Wielkiego. Mąż Elżbiety Bośniaczkiej i Małgorzaty Luksemburskiej.
Historia
Sezon I
1335. Ludwik pojawia się na krótko z królową Elżbietą na obradach I Zjazdu Wyszehradzkiego. On i jego bracia: Andrzej i Stefan są obiektem negocjacji politycznych. Jego matka chce by to właśnie on został w przyszłości królem Polski w razie bezpotomnej śmierci jej brata, Kazimierza.
Sezon II
1342. Po śmierci ojca, króla Węgier, Karola Roberta, szesnastoletni Ludwik zostaje koronowany. Zostaje królem węgierskim. Popada w konflikt z wujem, Kazimierzem, gdyż nie chce pomóc królowi Polski w wojnie z Krzyżakami. Królowa Elżbieta stara się go przekonać do zmiany zdania i pojednania z wujem.
1345. Ludwik i jego matka bardzo przeżywają śmierć jego brata królewicza Andrzeja. Niepocieszona królowa chce, by Ludwik wyruszył prędko z zemstą do Neapolu i ukarał winnych śmierci jej syna. Ludwik chce jednak nie ulec emocjom i wybrać jak najlepsze rozwiązanie i poczekać na odpowiedni czas na wyprawę do Neapolu. W rozmowie z biskupem Janem Grotem zapewnia go, że gdy on zostanie królem Polski, będzie przestrzegał prawa i papieskich immunitetów. Ludwik namawia matkę do wystąpienia przeciw Kazimierzowi, jednak królowa mówi mu, że rodzina jest najważniejsza.
1348. Ludwik powraca do Budy z wyprawy do Neapolu. Udało mu się ukarać winnych śmierci jego brata Andrzeja, ale Joannie i jej nowemu mężowi udało się zbiec do Awinioniu. Elżbieta jest przez to niepocieszona. Lucwik tłumaczy jednak, że musiał wracać przez wybuch zarazy. Przywiózł jednak ze sobą syna zmarłego Andrzeja, księcia Karola Martela, co cieszy jego matkę. Niestety chłopiec umiera jeszcze w tym samym roku, przez co cały zamek pogrąża się w żałobie.
Ludwik chce wyruszyć na Ruś, którą chce zdobyć jego wuj Kazimierz. Król Węgier uważa, że według dokumentów prawa do tych ziem przysługują Andegawenom. Elżbieta przekonuje go jednak, by nie walczył z wujem i skupił się na koronie Polski, którą może otrzymać. Ludwik rozmawia z Olgierdem. Nie poprze Kazimierza.
1349 r. Ludwik decyduje o wyjeździe swojego brata, Stefana z Węgier.
W 1350 szuka wraz z matką, męża dla księżniczki Anny Świdnickiej. Prowadzą również wspólnie rozmowy z księciem Bolkiem i księżną Agnieszką. Ludwik krytycznie ocenia postępowanie wuja, króla Kazimierza i uważa, że matka ma zbyt dużą słabość do brata. Postanawia również wyruszyć do Krakowa, by zjednać sobie popleczników wuja.
W 1351 król Ludwik dociera na Wawel. Przy pomocy Marcina z Rajska bada nastroje panujące w najbliższym otoczeniu Kazimierza i z kim warto się sprzymierzyć. Ofiarowuje królowej Adelajdzie relikwię. Marcin doradza mu ułożenie dobrych relacji właśnie z Adelajdą, bowiem jej bezdzietność jest gwarancją dla niego, iż jego wuj nie doczeka się legalnego męskiego potomka. Kazimierz namawia siostrzeńca do odnowienia przymierza polsko-węgierskiego. Wkrótce połączone wojska obu krajów wyruszają na podbój Rusi. Podczas ciężkiej choroby króla, Ludwik próbuje ogłosić się władcą dwóch królestw i wymusza na możnowładcach złożenie mu przysięgi wierności. Oferuje liczne przywileje. Wpada jednak w panikę, gdy wuj wraca do zdrowia.
W 1352 roku Ludwik bierze ślub z kuzynką, Elżbietą Bośniaczką, w której szczerze się zakochał. Wkrótce papież wyraża zgodę na ten ślub.
W 1355 roku król wydaje przywilej budziński, w którym oferuje polskiej szlachcie liczne przywileje, by zjednać sobie ich przychylność, gdy on zostanie królem Polski. W tym samym roku w jego imieniu do Polski przybywa matka Elżbieta Łokietkówna. Odbiera ona w Sączu hołd możnowładców.
1365 r. W Budzie król Ludwik wraz z matką naradzają się razem z Bolkiem w sprawie Kazimierza. Na ich spotkanie przybywa królowa Adelajda. Wygnana polska królowa prosi Elżbietę o pomoc i wstawiennictwo u jej brata. Elżbieta jednak okazuje jej chłód i oświadcza, że Adelajda nigdy nic nie znaczyła i się to nie zmieni, a także oskarża przerażoną Adelajdę o zmarnowanie Kazimierzowi życia. Królowa polski jest załamana.
1370 r. Do Krakowa przybywają Ludwik z matką. Ludwik koronuje się na króla Polski po śmierci Kazimierza Wielkiego, po czym opuszcza kraj i wraca do Budy. Na polskim tronie jako regentka zasiada, Elżbieta Łokietkówna i pozostaje na Wawelu.
Sezon 3
1376 r. Od sześciu lat królem Polski jest Ludwik. W jego imieniu władzę sprawuje nadal matka – królowa Elżbieta Łokietkówna. Ludwik mianuje księcia Władysława Opolczyka namiestnikiem Królestwa Polskiego. Król Węgier i Polski wyrusza na czele rycerstwa z wyprawą odwetową. Król Ludwik planuje małżeństwo swojej najmłodszej córki, królewny Jadwigi z austriackim księciem, Wilhelmem Habsburgiem. Jego rodzice Leopold Habsburg i Viridis Visconti zgadzają się na ślub.
1378. W tym roku umiera najstarsza córka Ludwika — Katarzyna. Prawdopodobnie została otruta. Ludwik rozpacza nad jej śmiercią i każe swojej żony, by pilnowała Marię i Jadwigę, aby nic się im nie stało. Po śmierci Ludwika w 1382 roku w Polsce nastaje czas niebezpiecznego bezkrólewia.