Konstancja (ur. między 1309 a 1314r - zm.1360/1363r) — księżniczka świdnicka, księżna głogowska. Córka Bernarda Świdnickiego i Kunegundy Łokietkówny, siostra Bolka II Małego, Henryka II Świdnickiego i Elżbiety Świdnickiej. Od około 1324 - 1326 roku żona księcia głogowskiego Przemka. Po śmierci męża musiała opuścić Głogów, najpierw udała się na Wawel, następnie przeniosła się do Starego Sącza gdzie została ksienią klarysek.
Bibliografia[]
- "Piastowie. Leksykon Biograficzny", red. nauk. S. Szczur, K.Ożóg, Wydawnictwo Literackie Kraków 1999
Historia[]
Sezon 1[]
Konstancja, wdowa po księciu głogowskim, mieszkała w klasztorze w Sączu. W 1333 roku dołączyła do niej Jadwiga Bolesławówna, jej babka. Obie kobiety wiodły świeckie życie, interesowały się polityką i przyszłością polskiego tronu. Babkę i siostrę odwiedzał Bolko II Mały. Po kilku latach Konstancja zrezygnowała z życia świeckiego i przywdziała habit zakonny.