Jan z Oleśnicy herbu Dębno (zm. 21 stycznia 1413 r.) — syn Zbigniewa z Oleśnicy i Małgorzaty, córki Dobiesława z Kurozwęk. Po 19 sierpnia 1387 r. poślubił Dobrochnę z Rożnowa herbu Gryf, ojciec m.in przyszłego kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, przyszłego marszałka Jana "Głowacza" Oleśnickiego i Katarzyny Koziegłowskiej która była żoną słynnego Krystyna z Koziegłów, dowódcy 46 oddziału w bitwie pod Grunwaldem. Brat m.in Zawiszy i Dobiesława z Oleśnicy.
Starosta wileński w latach 1390-1392, starosta łęczycki w latach 1397-1404, wojski lubelski 1400-1404, sędzia krakowski od 1405 do swojej śmierci. Objął stanowisko generalnego starosty wileńskiego po rezygnacji Klemensa z Moskorzewa.