Jan "Głowacz" Oleśnicki herbu Dębno (ur. ok. 1400 r. — po 29 czerwca 1460 r.) — syn Jana z Oleśnicy i Dobrochny z Rożnowa, bratanek Dobiesława i Zawiszy z Oleśnicy. Brat Zbigniewa Oleśnickiego. Kasztelan żarnowski 1425 - 1430, marszałek Królestwa Polskiego 1430 - 1440, wielkorządca krakowski 1434, starosta krakowski 1439 - 1440, kasztelan sandomierski 1440 - 1442, starosta spiski 1441 - 1460, wojewoda sandomierski 1442 - 1460. W styczniu 1424 roku poślubił Annę Tęczyńską, córkę nieżyjącego od ponad dekady kasztelana wojnickiego Andrzeja Tęczyńskiego. Małżeństwo miały zaaranżować matka panny młodej Anna z Goraja wraz z siostrą, Katarzyną, która była stryjenką Jana.