(Edycja galerii) |
Nie podano opisu zmian Znacznik: Edytor kodu źródłowego |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
|zawód = Zakonnica |
|zawód = Zakonnica |
||
}} |
}} |
||
| − | '''Jadwiga Bolesławówna''' (ur. ok.1270/1275 r.— zm. 10 grudnia [[1339]] r.) — księżniczka kaliska, druga córka księcia Bolesława Pobożnego i [[Królestwo Węgier|królewny węgierskiej]] [[Jolenta Helena Arpadówna|Jolenty Heleny Arpadówny]], późniejszej błogosławionej Kościoła katolickiego. Miała dwie siostry, starszą, księżną |
+ | '''Jadwiga Bolesławówna''' (ur. ok.1270/1275 r.— zm. 10 grudnia [[1339]] r.) — księżniczka kaliska, druga córka księcia Bolesława Pobożnego i [[Królestwo Węgier|królewny węgierskiej]] [[Jolenta Helena Arpadówna|Jolenty Heleny Arpadówny]], późniejszej błogosławionej Kościoła katolickiego. Wnuczka [[Król|króla]] [[Królestwo Węgier|Węgier]] Beli IV i cesarzówny nicejskiej Marii Lascaris. Siostrzenica m.in. [[Święta Kinga|świętej Kingi]] i świętej Małgorzaty Arpadówny. Miała dwie siostry, starszą, księżną wrocławską Elżbietę i młodszą Annę - mniszkę w klasztorze klarysek w Gnieźnie. |
| + | Około 1292/1293 roku poślubiła księcia kujawskiego i przyszłego króla Polski, [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]]. Prowadziła aktywną i skuteczną politykę wspierając męża w dążeniach do zdobycia [[Królestwo Polskie|polskiego]] tronu. W krytycznych czasach ukrywała się sama z dziećmi w Radziejowie, udając zwykłą mieszczkę. Około 1311 lub 1312 roku pod nieobecność męża pozostała na [[Wawel||Wawelu]] w czasie wybuchu buntu mieszczan krakowskich, by dowodzić obroną zamku. Źródła opisują ją jako kobietę niezwykle dzielną i lojalną wobec męża, a także dobrego polityka. Posługiwała się własną pieczęcią i samodzielnie wystawiała dokumenty. 20 stycznia 1320 roku małżonkowie zostali namaszczeni przez [[Arcybiskupi gnieźnieńscy|arcybiskupa]] [[Janisław|Janisława]] na [[Król|króla]] i [[Królowa|królową]] [[Królestwo Polskie|Polski]]. |
||
| − | |||
| + | Małżonkowie doczekali się sześciorga dzieci: [[Elżbieta Łokietkówna|Elżbiety Łokietkówny]], [[Kunegunda Łokietkówna|Kunegundy Łokietkówny]], [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] oraz zmarłych w dzieciństwie [[Stefan Łokietkowic|Stefana]], [[Władysław Łokietkowic|Władysława]] i [[Jadwiga Łokietkówna|Jadwigi]]. Po śmierci Władysława Łokietka oraz koronacji syna i synowej w [[1333]] roku Jadwiga przeniosła się do klasztoru klarysek w [[Stary Sącz|Starym Sączu]], gdzie prowadziła świeckie życie, aktywnie interesowała się polityką a także lokowała wsie na prawie niemieckim w ziemi sądeckiej. W tym czasie ufundowała też kościół w Jakubkowicach. Habit zakonny zdecydowała się założyć na przełomie [[1337]] i [[1338]] roku. Planowała jeszcze podróż na [[Królestwo Węgier|Węgry]], by odwiedzić ukochaną córkę. Nie wiadomo, czy kobiety rzeczywiście się spotkały. Królowa Jadwiga zmarła w klasztorze w [[Stary Sącz|Sączu]] 09 grudnia [[1339]] roku i tam też została pochowana. |
||
| − | Około 1292/1293 roku poślubiła księcia kujawskiego i przyszłego króla Polski, [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]]. Od 20 stycznia 1320 roku [[królowa Polski]]. |
||
| − | |||
| − | Matka [[Elżbieta Łokietkówna|Elżbiety Łokietkówny]], [[Kunegunda Łokietkówna|Kunegundy Łokietkówny]], [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] oraz zmarłych w dzieciństwie [[Stefan Łokietkowic|Stefana]], [[Władysław Łokietkowic|Władysława]] i [[Jadwiga Łokietkówna|Jadwigi]]. Po koronacji syna i synowej przeniosła się do klasztoru klarysek w Starym Sączu, gdzie przyjęła szaty zakonne i tamże zmarła. |
||
== '''Galeria''' == |
== '''Galeria''' == |
||
Wersja z 17:45, 17 mar 2021
Jadwiga Bolesławówna (ur. ok.1270/1275 r.— zm. 10 grudnia 1339 r.) — księżniczka kaliska, druga córka księcia Bolesława Pobożnego i królewny węgierskiej Jolenty Heleny Arpadówny, późniejszej błogosławionej Kościoła katolickiego. Wnuczka króla Węgier Beli IV i cesarzówny nicejskiej Marii Lascaris. Siostrzenica m.in. świętej Kingi i świętej Małgorzaty Arpadówny. Miała dwie siostry, starszą, księżną wrocławską Elżbietę i młodszą Annę - mniszkę w klasztorze klarysek w Gnieźnie. Około 1292/1293 roku poślubiła księcia kujawskiego i przyszłego króla Polski, Władysława Łokietka. Prowadziła aktywną i skuteczną politykę wspierając męża w dążeniach do zdobycia polskiego tronu. W krytycznych czasach ukrywała się sama z dziećmi w Radziejowie, udając zwykłą mieszczkę. Około 1311 lub 1312 roku pod nieobecność męża pozostała na |Wawelu w czasie wybuchu buntu mieszczan krakowskich, by dowodzić obroną zamku. Źródła opisują ją jako kobietę niezwykle dzielną i lojalną wobec męża, a także dobrego polityka. Posługiwała się własną pieczęcią i samodzielnie wystawiała dokumenty. 20 stycznia 1320 roku małżonkowie zostali namaszczeni przez arcybiskupa Janisława na króla i królową Polski. Małżonkowie doczekali się sześciorga dzieci: Elżbiety Łokietkówny, Kunegundy Łokietkówny, Kazimierza Wielkiego oraz zmarłych w dzieciństwie Stefana, Władysława i Jadwigi. Po śmierci Władysława Łokietka oraz koronacji syna i synowej w 1333 roku Jadwiga przeniosła się do klasztoru klarysek w Starym Sączu, gdzie prowadziła świeckie życie, aktywnie interesowała się polityką a także lokowała wsie na prawie niemieckim w ziemi sądeckiej. W tym czasie ufundowała też kościół w Jakubkowicach. Habit zakonny zdecydowała się założyć na przełomie 1337 i 1338 roku. Planowała jeszcze podróż na Węgry, by odwiedzić ukochaną córkę. Nie wiadomo, czy kobiety rzeczywiście się spotkały. Królowa Jadwiga zmarła w klasztorze w Sączu 09 grudnia 1339 roku i tam też została pochowana.
Galeria
Grafiki promocyjne
Sezon I
Sezon II
Sezon 3
