Henryk I Jaworski (ur. między 1292 a 1296 rokiem - zm. między 6 marca a 15 maja 1346 r) — książę świdnicko - jaworski. Syn księcia Bolka I Surowego i margrabianki brandenburskiej Beatryczy Askańskiej. Brat m.in Bernarda Świdnickiego i królowej Niemiec Beatryczy. Szwagier księżnej Kunegundy Łokietkówny. Stryj księcia Bolka II Małego, księcia Henryka II Świdnickiego, Elżbiety Świdnickiej i Konstancji Świdnickiej.
Biografia[]
W 1312r w wyniku działów ziemi między braćmi otrzymał księstwo jaworskie. W 1316 r. poślubił królewnę czeską Agnieszkę, jedyną córkę Wacława II Przemyślidy, króla Czech i Polski oraz Elżbiety Rychezy, królewny polskiej, córki króla Przemysła II. Małżeństwo pozostało bezdzietne. Henryk, oprócz księstwa jaworskiego miał po matce prawa do dziedzictwa po wygasłej dynastii Askańskiej, żona zaś wniosła mu prawa do korony Czech. Stanowił poważne zagrożenie dla polityki Jana Luksemburskiego, który musiał bardzo liczyć się z zięciem Wacława II Przemyślidy. Henryk I Jaworski był najpotężniejszym księciem piastowskim na Śląsku niezależnym od władców Czech.
Bibliografia[]
- "Piastowie. Leksykon Biograficzny", red. nauk. S. Szczur, K.Ożóg, Wydawnictwo Literackie Kraków 1999
Historia[]
Książę Bolko wraz z bratem zapraszają stryja, księcia Henryka I Jaworskiego do Świdnicy. Jako bezdzietny wdowiec jest atrakcyjnym sprzymierzeńcem dla innych książąt śląskich oraz Luksemburczyków, dlatego bracia chcą uzyskać od niego wiążące obietnice dotyczące dziedziczenia jego księstwa właśnie przez nich. Henryk pogrywa z bratankami, raz sprawia wrażenie przychylnego planom innym razem demonstruje niechęć. Jako swojego dziedzica widziałby młodszego bratanka, Henryka II Świdnickiego, który nie ma własnego księstwa. Jaworski ostatecznie opuszcza Świdnicę nie dając nikomu żadnych obietnic. Bolko jest wściekły. Już po śmierci Henryka II Świdnickiego, w trakcie wesela Heleny Borkowicówny z Guncelem von Reibnitz Henryk Jaworski mówi Bolkowi, że bardzo go ceni i po śmierci przekaże mu całe księstwo jaworskie.