Dorota z Mątowów (ur. 25 stycznia 1347 r - zm. 25 czerwca 1394 r) — córka pochodzących z Niderlandów Wilhelma i Agaty Schwartzów. Od wczesnego dzieciństwa żyła w ascezie, pragnęła wstąpić do zakonu. W wieku 16 lat została siłą wydana za mąż za dużo starszego mieszczanina gdańskiego, Alberta Swertfegera. Ze związku urodziło się dziewięcioro dzieci, z których wieku dorosłego dożyła tylko jedna córka, Agata. Po śmierci męża przeniosła się do Marienwerder (Kwidzyna), gdzie zamieszkała w przytułku. Jej spowiednikiem był krzyżacki dziekan kapituły Jan z Kwidzyna, który uznał ją za mistyczkę. Otwarcie krytykowała wielkiego mistrza Konrada von Wallenroda. Zmarła w dobrowolnym odosobnieniu, jako rekluza. Została pochowana w katedrze w Kwidzynie. Błogosławiona Kościoła Katolickiego od 1976 roku.
Advertisement