Beatrycze Askańska (ur.ok.1270r - zm. przed 26 kwietnia 1326 r.) — margrabianka brandenburska z rodu Askańczyków, córka Ottona V Długiego i Jutty z Hennebergu i Koburga. Jej siostra Matylda poślubiła niedoszłego króla Polski księcia wrocławskiego Henryka IV Probusa. 24 października 1284r w Berlinie Beatrycze poślubiła księcia świdnicko - jaworskiego Bolka I zwanego Surowym. Mieli czterech synów (m.in Bernarda Świdnickiego i Henryka I Jaworskiego oraz pięć córek. Jedna z nich, Beatrycze, jako małżonka cesarza Ludwika IV Wittelsbacha była królową Niemiec i niekoronowaną cesarzową. Po śmierci Bolka Beatrycze wyszła ponownie za mąż za księcia kozielsko - bytomskiego Władysława. Miała z nim syna Kazimierza i córkę Eufemię. Była babką m.in. książąt: Bolka II Małego, Henryka II Świdnickiego i Mikołaja Ziębickiego oraz prababką cesarzowej Anny Świdnickiej, księcia Władysława Opolczyka i królowej Cypru Agnieszki.
Historia[]
Rok 1350, przebywająca na budzińskim dworze księżniczka Anna świdnicka dopytuje się, czy królowa Elżbieta znalazła już dla niej zalotnika. Elżbieta wyjaśnia dziewczynce, że określenia zalotnik i mąż niekoniecznie idą ze sobą w parze. Anna pyta, czy jej przyszły mąż będzie z Brandenburgii, jak jej babka Beatrycze czy może Andegawenem, jak Karol Robert.
Ciekawostka[]
- w rzeczywistości Beatrycze Askańska była prababką Anny.