Andrzej z Tęczyna herbu Topór (zm. 18 lutego 1368r) — syn Nawoja z Morawicy i nieznanej z imienia córki Grota Sięgniewica. Poślubił nieznaną z imienia kasztelankę krakowską, córkę Prędoty Warszowica. Dochowali się dwóch synów: Nawoja z Tęczyna i Jana z Tęczyna.
Stolnik krakowski 1329 - 1334, łowczy krakowski 1334 - 1337, kasztelan radomski 1339 - 1340, kasztelan wiślicki 1340-1347, podkomorzy krakowski 1349 - 1363, wojewoda krakowski 1363 1368.
Należał do ówczesnej polskiej elity możnowładczej.
Bibliografia[]
- "Tęczyńscy. Studium z dziejów polskiej elity możnowładczej w średniowieczu", J. Kurtyka, Societas Vistulana Kraków 2017"